-
1 walka
- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl; -k; ffight; ( ciągła) warfarewalka o władzę/niepodległość — struggle for power/independence
* * *f.1. ( starcie) fight (z kimś/czymś against sb/sth) ( o coś for sth); (np. o dobre miejsce, bilety) scramble ( o coś for sth); walka o wolność/niepodległość/władzę struggle for freedom/independence/power; walka partyzancka partisan struggle, guerilla war; walka powietrzna aerial combat; walka zbrojna armed combat; walki wewnętrzne polit. domestic conflicts; walka na śmierć i życie life-and-death struggle, mortal combat; walka do upadłego last-ditch battle; czysta walka clean fight; nierówna walka unequal fight; odebrać komuś wolę walki take the fight out of sb; rwać się do walki be spoiling for a fight; stanąć do walki z kimś draw one's sword against sb.2. (= rywalizacja) battle, competition; walka ekonomiczna/polityczna/parlamentarna economic/political/parliamentary battle; walka o byt fight for existence; walka o przetrwanie fight for survival; walka klas polit. class struggle.3. sport fight; walka na pięści fistfight; walka byków bullfighting; walki kogutów cockfighting; walka psów dogfight; walka wręcz unarmed combat.4. (= zmaganie się) struggle, fight ( z czymś against l. sth); walka ze zmęczeniem struggle with fatigue; walka ze złem fight against the evil; walka z przestępczością crackdown on crime; walka z wiatrakami tilting at windmills.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walka
-
2 woj|na
f 1. (walka zbrojna) war- wypowiedzieć komuś/czemuś wojnę to declare war on sb/sth- te dwa państwa są w stanie wojny those two countries are at war2. (konflikt) conflict, fight- między dziećmi ciągle wybuchały wojny o zabawki there was constant fighting for toys among the kids3. sgt Gry a simple card game for two people- zimna wojna Polit. cold war- wojna bakteriologiczna germ warfare, biological warfare- wojna błyskawiczna Wojsk. blitzkrieg- wojna domowa civil war- wojna narodowowyzwoleńcza war for national liberation- wojna nuklearna nuclear war- wojna partyzancka guerilla warfare- wojna pozycyjna Wojsk. position warfare- wojna prewencyjna Polit. preventive war- wojna psychologiczna psychological warfare- wojna secesyjna Hist. the American Civil War- wojna totalna total war- wojna trojańska Mitol. the Trojan warThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > woj|na
См. также в других словарях:
walka — ż III, CMs. walkalce; lm D. walk 1. «zorganizowane działanie sił zbrojnych stron przeciwnych, dążących do pobicia przeciwnika; ścieranie się, bicie się z kimś, z czymś; bitwa, bój, potyczka; w znaczeniu ogólniejszym: wojna» Walka zbrojna.… … Słownik języka polskiego
bojowy — bojowywi 1. «związany z walką zbrojną, przeznaczony do niej; wojskowy, wojenny, bitewny» Akcja bojowa. Oddziały bojowe. Samoloty bojowe. Szyk bojowy. Pogotowie bojowe. ∆ Organizacja bojowa «organizacja polityczna, zwykle konspiracyjna, prowadząca … Słownik języka polskiego
wojna — ż IV, CMs. wojnanie; lm D. wojnajen «zorganizowana walka zbrojna między państwami, narodami lub grupami społecznymi, religijnymi itp., prowadzona dla osiągnięcia zamierzonych celów (np. zagarnięcia obcego terytorium lub obrony własnego); konflikt … Słownik języka polskiego
wojna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wojnanie; lm D. wojnajen {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zorganizowana walka zbrojna między państwami, narodami lub grupami religijnymi albo społecznymi mająca różne cele, np.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Józef Haller de Hallenburg — (August 13, 1873, in Jurczyce June 4, 1960, in London) was a Lieutenant General of the Polish Army, legionary in Polish Legions, harcmistrz (the highest Scouting instructor rank in Poland), the President of The Polish Scouting and Guiding… … Wikipedia
Польско-тевтонская война (1519—1521) — Польско Тевтонские войны … Википедия
I Польский корпус — польск. I Korpus Polski w Rosji Знак … Википедия
ogniowy — 1. «odnoszący się do ognia, związany ze zjawiskiem palenia się» 2. «związany z niszczącym działaniem ognia, z pożarem; chroniący przed ogniem, przeciwpożarowy» Bezpieczeństwo ogniowe. ∆ Straż ogniowa «straż pożarna» 3. «odnoszący się do ognia… … Słownik języka polskiego
opór — m IV, D. oporu, Ms. oporze; lm M. opory 1. zwykle blm «przeciwstawianie się, opieranie się cudzej woli, przemocy» Bezsilny, czynny, daremny, rozpaczliwy, słaby, zacięty opór. Stawiać, napotykać, przełamać opór. Bez oporu (pójść, poddać się komuś … Słownik języka polskiego
powstanie — n I 1. rzecz. od powstać Powstanie nowych osiedli. Uczcić kogoś przez powstanie (z miejsca). 2. lm D. powstanieań «zbrojne wystąpienie w imię wolności, wyzwoleńcza walka zbrojna; insurekcja» Powstanie styczniowe, listopadowe. Powstanie… … Słownik języka polskiego
rewolucja — ż I, DCMs. rewolucjacji; lm D. rewolucjacji (rewolucjacyj) 1. «radykalna zmiana struktury społecznej, ustroju politycznego, władzy państwowej, systemu ekonomicznego, z reguły połączona z przemocą i walką zbrojną» Rewolucja społeczna. Hasła, idee… … Słownik języka polskiego
